ارزیابی پتانسیل رسوب گذاری و خورندگی آب شرب (مطالعه موردی: شبکه آب شرب شهر شیراز)

این تحقیق به منظور بررسی وضعیت خوردگی و رسوب گذاری آب آشامیدنی در منابع تأمین و شبکه ی توزیع آب شرب شهر شیراز صورت گرفت. منطقه ی موردمطالعه به 17 منطقه تقسیم بندی شد. نمونه برداری از آب ها در طول فصل های زمستان 1389 و بهار و تابستان 1390، به تعداد 144 نمونه (بطری های 300 سی سی) انجام و پارامترهای شیمیایی آن ها اندازه گیری شد. سپس مقادیر شاخص های لانژلیه، رایزنر، لارسون و تهاجمی برای کلیه ی نمونه ها تعیین گردید. در این مطالعه، 41 قطعه لوله ی آب از منازل در نقاط مختلف شهر جمع آوری و نرخ رسوب گذاری در هر نمونه محاسبه شد. همچنین جنس رسوب های 33 عدد از لوله های آب خانگی و 8 عدد از لوله های آب شبکه با روش انکسار اشعه ایکس آنالیز شد. نتایج نشان داد که متوسط مقدار شاخص های لانژلیه، رایزنر، لارسون و تهاجمی به ترتیب برابر با 0/07 (رسوب گذاری ضعیف)، 7/1 (عدم رسوب گذاری)، 1/2(خورنده) و 14(غیر خورنده) بود. میانگین نرخ رسوب گذاری در لوله های آب شرب منازل شهر شیراز، 0/26میلی متر در سال محاسبه شد. ترکیبات عمده در نمونه ها شامل کربنات کلسیم، سولفات کلسیم، کربنات منیزیم، سولفات منیزیم، هماتیت، ماگمیت، مگنتیت، ژئوتیت، اکسید روی، ژیپس، ویویانیت، دولومیت، هیدروکسیاپاتیت و تریولیت بودند. همچنین، عناصر عمده در این نمونه ها، منیزیم، سیلیسیم، فسفر، سولفور، روی، مس و سرب است. بر اساس نتایج این تحقیق، مناطق واقع در شرق، جنوب شرقی و جنوب شیراز به دلیل میزان بالای سختی و سولفات دارای مشکلات بیش تری ازلحاظ رسوب گذاری می باشند.